تاریخچه آغاز فعالیت همراه اول

معرفی شرکت:

تاریخچه آغاز فعالیت همراه اول : نخستین مرحله از راه اندازی فناوری تلفن همراه در سال 73 با ظرفیت سازی برای 9200 شماره در شهر تهران با مسؤولیت امور ارتباطات سیار شرکت مخابرات ایران آغاز شد. در 19مردادماه همان سال با واگذاری 4 سیم کارت به نهاد ریاست جمهوری، برای اولین بار عرضه رسمی سیم کارت در ایران آغاز شد.
هیئت وزیـــران درجلسه مـورخ 83/05/14 بنا بــه پیشنهــاد شماره 13897/100 مورخ 83/05/14 وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و به استناد مواد 2و4 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب 1379 و مصوبه شماره 1901/76016 مورخ 82/04/24 شورای عالی اداری در اجرای بند ب ماده 1 قانون مذكور – با تجدید سازمان و تغییر نام و اصلاح اساسنامه مركز سنجش از دور ایران به شركت ارتباطات سیار ایران، اساسنامه شركت را با سرمایه 2000میلیارد ریال تصویب نمود و کلیه وظایف امور ارتباطات سیار شرکت مخابرات ایران به شرکت ارتباطات سیار ایران واگذار شد. همچنین در سال 89 پس از خصوصی شدن شرکت مخابرات ایران، این شرکت از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل شد.
هم اکنون شرکت ارتباطات سیار ایران حدود 68.5 میلیون مشترک دارد و 1245 شهر و بیش از 70 هزار کیلومتر از جاده های کشور را تحت پوشش قرار داده است. ضریب نفوذ همراه اول حدود 84.2 درصد و ارتباط رومینگ بین الملل آن با 270 اپراتور در 112 کشور جهان برقرار است.

سرویس‌های ویژه ای که هم اکنون مشتركین همراه اول از آن بهره مند هستند شامل اینترنت نسل 3و 4و 4.5، وای فای اول، سامانه خدمات آنلاین همراه من، باشگاه فیروزه ای، سیم کارت کودک، سیم کارت دانشجو، انتقال و انتظار مكالمه، مکالمه گروهی، سرویسFDN ، محدودیت مکالمه، اتصال به نمابر و دیتا، پیام کوتاه، پیام صوتی، تماس بان، پرداخت همراه و سرویس رومینگ بین‌الملل ‌می باشد.

تاریخچه همراه اول:

.
در پایان سال 82، این شبکه دارای 3 میلیون و 450 هزار مشترک بود که این تعداد به حدود 68.5 میلیون شماره در حال حاضر(توسط همراه اول) رسیده است. هم اکنون شبکه همراه اول علاوه بر این افزایش، بیش از70 هزار کیلومتر جاده و 1245 شهر را تحت پوشش دارد.

بر این اساس در طول برنامه سوم ، 4 میلیون و 590 شماره تلفن همراه واگذار شد که با 935 درصد رشد رو به رو بوده است و ضریب نفوذ تلفن همراه از 0.78 درصد در ابتدای برنامه سوم به 7.5 درصد در انتهای برنامه افزایش پیدا کرد و سه استان اول از نظر ضریب نفوذ در پایان برنامه سوم، تهران، اصفهان و یزد و نیز از نظر عملکرد واگذاری تلفن همراه تهران، اصفهان و فارس اول بودند.
هیئت وزیران درجلسه مورخ 83/05/14 بنا به پیشنهاد شماره 13897/100 مورخ 83/05/14 وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و به استناد مواد 2 و 4 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب 1379 و مصوبه شماره 76016/1901 مورخ 82/04/24 شورای عالی اداری در اجرای بند ب ماده 1 قانون مذكور – با تجدید سازمان و تغییر نام و اصلاح اساسنامه مركز سنجش از دور ایران به شركت ارتباطات سیار ایران، اساسنامه شركت را با سرمایه 2000 میلیارد ریال تصویب نمود و کلیه وظایف امور ارتباطات سیار شرکت مخابرات ایران به شرکت ارتباطات سیار ایران واگذار شد. با جدی شدن خصوصی سازی صنعت مخابرات كشور و اهمیت حضور در بازار رقابت تجاری، این شركت از سال 1386، دارای «نام»، «نشان»، «رنگ» و «شعار» تجاری وی‍ژه خود شد. همچنین در سال 89 پس از خصوصی شدن شرکت مخابرات ایران، این شرکت از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل شد.
سرویس‌های ویژه ای که هم اکنون مشتركین همراه اول از آن بهره مند هستند شامل اینترنت نسل 3و 4و 4.5، وای فای اول، سامانه خدمات آنلاین همراه من، باشگاه فیروزه ای، سیم کارت کودک، سیم کارت دانشجو، انتقال و انتظار مكالمه، مکالمه گروهی، سرویسFDN ، محدودیت مکالمه، اتصال به نمابر و دیتا، پیام کوتاه، پیام صوتی، تماس بان، پرداخت همراه و سرویس رومینگ بین‌الملل ‌می باشد.

سیر تحول تلفن همراه درجهان

امروزه در جهان ارتباطات، تلفن به عنوان یك وسیله ارتباط شخصی بیشترین موارد استفاده را داراست.
فكر متحرك یا سیار كردن تلفن و بكارگیری آن در مكان های مختلف به منظور بهره گیری بیشتر از این وسیله، از دهه 1960 میلادی در كشور های اسكاندیناوی(سوئد، نروژ، دانمارك و فنلاند) پا گرفت و در اواخر آن دهه، اولین تلفن نقطه به نقطه به كار گرفته شد كه نقطه عطفی در روند مخابراتی به شمار آمد و این ایده دیرینه انسان به تحقق پیوست.
این فناوری در سال 1975 میلادی از سوی كشورهای اسكاندیناوی با سیستم آنالوگ به بازار عرضه شد.
اولین شبكه تلفن متحركNordic Mobile Telephone (NMT) نیز از سوی همین كشورها راه اندازی گردید. در اوایل سال 1980 میلادی، استفاده از تلفن های دیجیتالی در اتومبیل مورد توجه قرار گرفت.
در سال 1977 میلادی، كانادا اولین شبكه اطلاعات عمومی را طراحی و راه اندازی كرد. شبكه های عمومی اطلاع رسانی جهانی با استفاده از كامپیوتر، ماهواره و گیرنده ها و فرستنده های ماكروویو به وجود آمده است.

در سال 1983 میلادی ، آمریكا سیستم Nordic Mobile Telephone (NMT) را وارد بازار كرد.
ژاپن نیز سومین كشور در جهان بود كه سیستم سیار خود را با ویژگی های دو نوع اسكاندیناوی و آمریكایی به نام HCMS عرضه كرد و سپس سیستم NTTبا قابلیت اتصال به شبكه را ایجاد نمود. انگلستان در سال 1985 میلادی با عرضه سیستم TACS بود که به گروه دارندگان تلفن سیار پیوست و سپس ایرلند نیز این سیستم را پذیرفت . پس از این تاریخ ، سیستمNMT با فركانس 450 مگاهرتز در كشورهای دانمارك، نروژ، سوئد و فنلاند مورد استفاده قرارگرفت و این کشورها نیز به شبكه استفاده كنندگان از این سیستم پیوستند.
هلند، لوكزامبورگ و بلژیك با تغییر جزئی، آن را پذیرفتند و در سال 1989 قبرس نیز به این شبكه پیوست. در این زمان بود كه كانادا سیستم AMPSآمریكا را پذیرفت.
درسال 1985 میلادی، انستیتو EUROPEAN TELECOMMUNICATION STANDARD INSTITUTE-ETSI متشكل از 17 كشور اروپایی درصدد طراحی و ابداع یك استاندارد مشترك برای تأسیس شبكه سلولی برآمد تا این استاندارد به صورت هماهنگ ، طرح تلفن سیار دیجیتال را اجرا كند، این استاندارد GSMنام گرفت. در حال حاضر، استاندارد GSM شامل سه سیستم است كه عملكردهای اساسی كاملا یكسانی دارند،ولی باند فركانس آنها متفاوت است.
در سال 1986 میلادی، شبكه جهانی اطلاع رسانی اینترنت، فراگیرترین شبكه اطلاع رسانی بین الملل، راه اندازی شد و در سال 1987 میلادی، طرح باند باریك انتخاب شد و در همان تاریخ 13 كشور اروپایی یادداشت تفاهمی تحت عنوان(MOU MEMORANDUM OF UNDER STANIG) امضا كردند ، مبنی بر اینكه هر عضو متعهد شد تمام مشخصات GSM را رعایت كند. همچنین با موافقت این 13 كشور، بازار بزرگی نیز برای فعالیت های تجاری در این زمینه باز شد . با گسترش شبكه های اطلاع رسانی عمومی در كنار شبكه های تلفنی، نیاز به یكپارچه سازی آنها در دهه 1980 میلادی احساس شد و منجر به ایجاد شبكهISDN گردید. شبكه ISDN در پی تحقیقات و تلاش های دانشمندان در زمینه فناوری دستگاه های رقمی یا دیجیتال در دهه 1960 بوجود آمد. در سیستم دیجیتال، ارتباط قطعات، دستگاهها و تجهیزات، براساس دیجیت (اعداد) است و كار مكانیكی در آن بسیار كم و فاقد صدا و حركت است.
شبكه ISDN(شبكه رقمی خدمات مجتمع) در اواسط این دهه به منظور مطالعه به اتحادیه بین المللی ارتباطات دور ارائه شد. این شبكه كه تاكنون در چندین كشور راه اندازی شده است، نوعی شبكه كلیدی بسته ای است كه در آن ، خدمات صدا و داده از طریق وسایل كلیدزنی (سوئیچینگ) ارائه می شود. این فناوری در تبادل اطلاعات با حجم بالا و كثرت تقاضا در مورد ارتباط تلفنی، كامپیوترهای مادر، پایانه های كامپیوتری و خدمات دیگری كه مستلزم سازگاری با شبكه های دیگر است، قابلیت انعطاف و كارآیی بیشتر و هزینه كمتری دارد.
* از جمله دیگر فناوری هایی كه در دهه های اخیر مورد استفاده قرارگرفته است، ویدئوكنفرانس و شبكه های چند منظوره (مولتی مدیا) است كه در دهه 1970 توسط شركتATST در نیویورك عرضه شد . در این شبكه ها با بهره گیری از فناوری های سوئیچTDMهمگام با انتقال صوت بر روی یك زوج سیم، تصویر و داده نیز منتقل می شود.
نسل اول تلفن های همراه در سال 1979 میلادی برای استفاده تجاری در آمریكا و ژاپن به كار گرفته شد.
این تلفن ها كه از سیستم مخابرات سلولی استفاده می كردند، بعدها تكامل پیدا كردند كه این تكامل منجر به پیدایش نسل دوم تلفن همراه و سیستم های دیجیتالی شد. تكامل این سیستم نیز كه امكان شنود در آن كمتر بود و افزایش تعداد مشتركان را به همراه داشت ، باعث پدید آمدن نسل سوم تلفن همراه شد، بطوریكه ارتباطات سیار بین المللی 2000 دیدگاه ITU در مورد ارتباطات سیار در قرن بیست و یكم است.
2000-IMT یك ارتباط موبایل پیشرفته برای تهیه سرویس های مخابراتی در مقیاس جهانی بدون در نظر گرفتن مكان شبكه و ترمینال استفاده شده است . با یكپارچگی سیستم های موبایل زمینی و ماهواره ای، انواع مختلفی از دسترسی بی سیم به صورت جهانی ، شامل سرویسهای موجود در شبكه مخابراتی ثابت و سرویس هایی كه برای استفاده كنندگان موبایل تعیین گردیده است ، عملی خواهد شد.
2000-IMT استفاده از انواع ترمینال های موبایل را كه با شبكه های زمینی یا ماهواره ای در ارتباط بوده و همچنین ترمینال هایی را كه برای كاربری ثابت و یا سیار طراحی گردیده است ، امكان پذیر می کند.

هیئت وزیران درجلسه مورخ 83/05/14 بنا به پیشنهاد شماره 13897/100 مورخ 83/05/14 وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و به استناد مواد (2) و (4) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب 1379 و مصوبه شماره 76016/1901 مورخ 82/04/24 شورای عالی اداری در اجرای بند ب ماده 1 قانون مذكور، با تجدید سازمان و تغییر نام و اصلاح اساسنامه مركز سنجش از دور ایران به شركت ارتباطات سیار ایران موافقت كرد.
بهره برداری از اولین فاز شبكه تلفن همراه كشور ، در مرداد ماه سال 1373 در شهر تهران با استفاده از 176 فرستنده و گیرنده در 24 ایستگاه رادیویی و با ظرفیت 9200 شماره آغاز شد . به دنبال استقبال غیرمنتظره و بی نظیر مشتركین از این فناوری ، شركت مخابرات ایران درصدد گسترش پوشش آن از تهران به كل كشور بر آمد؛ به طوری كه در سال 1374 تعداد تلفن های دایری به 15907 شماره افزایش یافت و افزون بر تهران ، شهرهای مشهد، اهواز، تبریز، اصفهان و شیراز نیز زیر پوشش شبكه تلفن همراه قرار گرفت.
گسترش شبكه ارتباطات سیار در سالهای بعد نیز ادامه یافت؛ به طوری كه در سال 1375 علاوه بر شهرهای یاد شده ، 28 شهر دیگر به این شبكه پیوست. ضمن آنكه تعداد تلفن های دایر شده در این سال به 59967 شماره بالغ گشت و در پایان سال 1382 به 3449878 شماره رسید.
در همین خصوص و در راستای سیاست برخورداری كلیه اقشار كشور، اعم از ساكنین شهرهای كوچك و بزرگ از امكانات ارتباطی، تعداد شهرهای تحت پوشش تلفن همراه از 134 شهر در آغاز سال 76 ، به 667 شهر در پایان سال 82 و 1167 شهر در اواسط سال 91 رسیده است.
هم اکنون شرکت ارتباطات سیار ایران حدود 68.5 میلیون مشترک دارد و 1245شهر و بیش از 70هزار کیلومتر از جاده های کشور را تحت پوشش قرار داده است . ضریب نفوذ این اپراتور حدود 84.2 درصد و ارتباط رومینگ بین الملل آن با 270 اپراتور در 112 کشور جهان برقرار است.

سیر تحول تلفن همراه در ایران و وضعیت موجود.

منبع: www.mci.ir
www.cellsim.ir